Islami ilimlerin tesekkülünde ve sistematik kazanmasindaki en önemli etken süphesiz ihtilaflardir. Bu ihtilaflar kacinilmaz olarak elestirinin ortaya cikisina ve gelisimine zemin hazirlamistir. Ihtilaf kültürüne eslik eden elestiri, farkli ekollerin ve mezheplerin olusumunda etkin rol oynamis, Islam düsüncesinin her daim canliligini korumasina arac olmustur. Sahabe döneminden baslayarak gelisimini sürdüren elestiri olgusu, sonraki asirlarda ilim geleneginin merkezine yerlesmis ve adeta bir otokontrol görevini üstlenmistir. Bu sayede her söz ve görüs tartisilmis, gerektiginde elestirilerek eksik yönleri ortaya konulmustur.
Bu calismada elestiri olgusunun Islam tarihindeki degeri, pratikleri ve serüveni üzerine degerlendirmeler sunulmustur. Calismada farkli disiplinlerde elestiri pratiklerine örneklerle deginilmis, Islam düsüncesinde elestirinin kimligi yansitilmaya calisilmistir. Hic süphesiz Islam düsünce tarihinde ve Islam ilimlerin degisik alanlarinda elestiri kültürünün bircok örnegi bulunmaktadir. Calisma, bunlardan bazilarini gündeme getirerek elestiri geleneginin karakteristigini yansitan örnekler sunmayi hedeflemektedir.
