Reis Beyefendi, Rejim hala teminatsizdir; teminatsiz oldugu icin de diktatörlüge meyyaldir. Murakabe yoktur, mesveret yoktur. Partimizin programi bir yanda, tatbikat baska yandadir. Milli davalara prensipler degil, bir tek adam ve onun meydana getirdigi zümre hakimdir. Böyle oldugu icin de iktidari tutmak gaye olmus ve her türlü fesadi, entrikayi gayenin hizmetinde kullanmak siyasi ve milli hayatimizin yek vasitasi haline gelmistir. Hürriyet bayragi ile iktidara gelen parti icinde hürriyet yoktur. Bu hal karsisinda idealist partililer saskin, millet hayal kirikligi icinde, üniversiteler hareket yetenegini yitirmis, matbuat zayiftir. Halas ve ümid siginagimiz olan Meclis grubu ise bu bozguna ugramis ruh haletlerine isik ve aydinlik verip milli sevki temin yolunu bulamamaktadir. 16 Ekim 1955 Demokrat Partiden ihrac edilmeden önce partinin kurucularindan,
eski Icisleri Bakani Fevzi Lütfi Karaosmanoglunun Adnan Menderese hitaben yazdigi mektuptan aktarilan bu satirlar, Türkiyede demokratik kurumsallasma ve tek adam sorununun sürekliligini kanitlar niteliktedir. Ertugrul Günay, Bir Hürriyet Hikayesinde Hürriyet Partisi etrafinda uzun soluklu olamayan bu hürriyetci cikisin nedenlerini ve sonuclarini irdeleyip Türkiyenin demokrasi yolculugundaki aksakliklara ve hala cözüm bekleyen temel problemlerine bakarken, ayni zamanda 50li yillara panoramik bir bakis sunuyor. Hürriyet mesalesinin neden süreklilik tasiyamadigina dair titiz bir inceleme yapiyor.