Cevresi aynalarla dolu, pembe ve isil isil bir atlikarincaya binmis dönüyordum bir müzik kutusunun icindeymisim gibi... Calan melodiyi de duyuyordum. Etrafta cocuk kahkahalari ve onlarin pesinde kosturan aileleri vardi.
Atlikarincanin yaninda ailemi ve dostlarimi gördüm. Cocuklarim bana el salliyor, herkes beni izliyordu. Sahi ben kac yasindaydim Atlikarincada tek basima ne isim vardi Neden her yer leylak kokuyordu Iclal kenarda durmus, kendi kendine konusuyor ve sürekli agliyordu.
Aglama Iclal, haydi gel, cocuklugumuzdaki gibi birlikte binelim atlikarincaya desem de kimse beni duymuyordu. Sonra...
Atlikarinca gittikce hizlandi, basim ayni hizla dönmeye basladi ve kar küresinin icindeki kar taneleri gibi savruluverdik dört bir yana...