Klasik dönemde bir padisahin gündelik hayati yaninda bütünüyle Topkapi Sarayinda yasanan hayati anlatan en önemli eserlerin basinda Hafiz Hizir Ilyas Aganin yazdigi Letaif-i Vekayi-i Enderniyye gelmektedir. Her ne kadar II. Mahmud dönemini anlatmakla beraber, eseri sadece bu dönemle sinirli düsünmemek gerekir. Bir baska deyisle II. Mahmud öncesinde basa gecmis padisahlar döneminde yasanan saray hayati ile bu dönem arasinda belirgin bir farkin olmadigi hesaba katildiginda, eserin, geleneklere siki sikiya bagli klasik dönem Osmanli saray hayatini büyük ölcüde yansitma ve anlatma kabiliyetine sahip oldugunu görürüz.
Osmanli Sarayinda Gündelik Hayat üst basligini koydugumuz eserin merkezinde tahmin edilecegi üzere padisah II. Mahmud vardir. Ele alinan ve anlatilan olaylarin büyük kismi padisahla ilgilidir. Bununla beraber basta yazar olmak üzere padisahin yakin cevresinde bulunan saray görevlileri bir figür olmaktan cok ete kemige bürünmüs bir insan seklinde eserde yerini alir. Saray halkinin kullandiklari dil, mesleklerinde yükselme kaygisi, birbirlerine olan davranislari, saka ve mizah anlayislari, kiskancliklar, hayal kirikliklari, üzüntüler, sevincler, baskalarinin yerine gecmek icin yapilan ayak oyunlari, az da olsa agalar arasinda görülen ask maceralari, padisaha kendisini begendirme gayreti, iyi niyeti suistimal vb. gibi hayatin gercegi olan insan durumlarin saray boyutu canli bir sekilde eserde verilir. Ayrica ramazan hayati, bayram törenleri, sehzade ve sultan dogumlarinda düzenlenen eglenceler, basta cirit, tomak ve pehlivan güresleri olmak üzere padisahin huzurunda düzenlenen spor müsabakalari, sarayda musiki ve edebiyat hayati, Istanbulda yasanan karisikliklar, padisahin Istanbul icinde, Bogazin Anadolu ve Rumeli yakasinda gerceklestirdigi geziler, Yeniceri Ocaginin kaldirilmasi, Osmanli-Rus Savasi, II. Mahmudun yeni ordu kurma cabalari, batililasma ile saray hayatinda baslayan degisim eserde ayrintili bir sekilde ele alinir.
