Ne kadar da cok degisimden söz ederiz Lakin ne kadar degistigimiz üzerine ne kadar da az söz ederiz Her seyin degistigini biliriz de payimiza düseni ihmal ederiz. Kendi elimizle degistirdigimiz dünyaya isyan ederiz de elimizi yikamayi bir türlü düsünemeyiz. Ya kendi elimizle insa ettigimiz ikonlara ihtiramda bulunur ya da onlari yikmak icin yine ellerimizi kullaniriz. Kabile eyvahlar ederiz de kac Habilin katili oldugumuzu ya da katline sahitlik ettigimizi yargilayamayiz. Bizden öncekilerin elleriyle serdikleri postu toplayip, kendi postumuzu sermeyi arzu ederiz. Lakin o postu baska ellerden devraldigimizi da inkar ederiz. Bizden önce posta kurulmus muktedirleri kiyasiya elestirir ve hatta onlara kiyariz da postnisin olma sevdasindan bir türlü vazgecemeyiz. Onlarla farkliligimizin altini cizeriz de benzerliklerimizi göz ardi ederiz. Evvelki her iddiayi cürütürüz de kendi iddialarimizin cürüyüp gidecegini kabul etmekte zorlaniriz. Hangi taze meyve dalinda kalmis ki Toprak altinda cürümemis kac bedenin elini tutabiliriz Zaten bedenlerimiz de ayni topraktan degil mi Ve ruhlarimiz ve zihnimiz ve devralip-devredecegimiz mirasimiz